integrale aanpak eenzaamheid

Afscheid

In 2003 ging ik voor Timpaan Welzijn aan de slag in de gemeente Opsterland. Ik zou maar een jaar blijven. Ik was bezig met de laatste loodjes van een voor mij immens uitdagende maar ook ambitieuze opdracht: afstuderen als Sociaal Gerontoloog aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Vier dagen per week werkte ik voor Timpaan Welzijn. De vijfde dag was voor mijn studie. In 2004 slaagde ik met vlag en wimpel en kon ik mijn bul ophalen.

De combinatie van mijn jarenlange ervaring als opbouwwerker en mijn universitaire studie legden de gemeente Opsterland en Timpaan Welzijn geen windeieren. Die kennis kwam goed van pas bij de invoering van de Wet op de Maatschappelijke Ondersteuning in 2007 en daarna.

Opsterland is een ambitieuze gemeente. Zij wil de dorpen en de maatschappelijke organisaties overal zo goed mogelijk bij betrekken. De gemeente staat voor grote opgaven. Wat is er bijvoorbeeld nodig dat iedereen zo prettig mogelijk in zijn dorp of wijk kan blijven wonen?

Het model van de drie G’s (Mijn onderzoek ‘Wel thuis in eigen huis of in de zorg?!’)

Ik ben trots dat ik aan die mooie ontwikkeling een bijdrage heb mogen leveren. Onder andere met mijn model van “de drie G’s (Geschikt Wonen, Garantie op Zorg, Gezelligheid), de ontwikkeling van het IDOP (Integraal OntwikkelingsPlan) in Wijnjewoude en het opzetten van de dorpssteunpunten. Gemeente Opsterland loopt landelijk voorop met een integrale aanpak eenzaamheid.

Overhandiging eerste signaleringskaart eenzaamheid aan wethouder Wietze Kooistra (mei 2012)

Nu is het tijd voor mij om de vleugels weer uit te slaan. Na vijftien jaar verlaat ik Timpaan Welzijn en ga ik met mijn bedrijf Oldengarm Training & advies mijn expertise op het terrein van eenzaamheid ook in andere gemeenten inzetten.

Ik ga jullie en mijn columns in de ‘SA!’ zeker missen. Het ga u goed!

 

Deze column verscheen op 28 maart 2018 in de “SA!”. 

Liever voor de hond dan voor zichzelf

Minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid, Welzijn en Sport gaat landelijk werk
maken van de bestrijding van eenzaamheid. Hij streeft ernaar dat in elke gemeente mensen kunnen worden geholpen om eenzaamheid te voorkomen of te verminderen.

Eind februari belegde het ministerie een praktijktafel ‘Samen tegen eenzaamheid’. Omdat ik al jaren bezig ben met een integrale aanpak in onder andere de gemeente Opsterland kon ik bij die bijeenkomst natuurlijk niet ontbreken.

Gelukkig kwamen die ochtend ook ervaringsdeskundigen aan het woord. Eén verhaal heeft veel indruk op mij gemaakt.

Een zestigjarige vrouw vertelde hoe zij na meer dan twintig jaar eenzaam geweest te zijn een grote ommezwaai in haar leven maakte dankzij een nogal rake opmerking van een hulpverlener. De vrouw was na een burn-out in de WAO terecht gekomen. Zij raakte volledig geïsoleerd en kwam uiteindelijk in de schuldhulpverlening. De vrouw was dol op haar twee honden en zorgde daar goed voor. 

Toen de hulpverlener haar op een bepaald moment confronteerde met de uitspraak: ‘Je zorgt beter voor je honden dan voor jezelf’, ging bij haar de knop om. Ze kreeg het voor elkaar uit de WAO te komen en ze runt nu een coaching bureau waar zij met behulp van honden mensen coacht.

Ik vind dat in de aanpak eenzaamheid ervaringsdeskundigen zoals deze vrouw een veel grotere rol moeten vervullen. Ik ben ooit nog een keer van plan een mooi boek te maken met nog meer van deze verhalen. Ik ben op zoek naar een sponsor…

Deze column verscheen in maart 2018 n de “SA!”

Ik ben ‘6 van 6’

Afgelopen week bekeek ik een filmpje met de titel ‘Ik ben 6 van 6″. De hoofdrolspelers vertellen hoe het is om met een licht verstandelijke beperking te leven.

De gemeente Amsterdam wil met deze film meer begrip kweken voor deze bijzondere doelgroep. Bij mensen met een beperking komt relatief veel eenzaamheid voor. Volgens Movisie gaat het om maar liefst 62 %.

In Nederland heeft een op de zes een verstandelijke beperking. De persoon is, in vergelijking tot degene die normaal begaafd is, iets minder snel van begrip. Ook heeft de persoon wat meer moeite om zich aan te passen aan de eisen van zijn omgeving. Een licht verstandelijke beperking herken je niet direct. Het is niet aan het uiterlijk te zien.

Maar als ze moeten opboksen tegen te hoge verwachtingen, geeft dat stress of problemen in de omgang. Veel mensen vatten dat op als onwil, maar ze kunnen niet anders.

Mensen met een licht verstandelijke beperking willen heel graag deel uitmaken van de samenleving. Er wordt te weinig rekening met ze gehouden. Vaak wordt er op hen neergekeken. Zoals een 22-jarig meisje afgelopen zaterdag in Volkskrant Magazine treffend zei: “Mensen met een perfect IQ zien vaak niet hoe hard wij moeten knokken. Ik ben niet zielig. Ik ben beperkt”.

Daarom willen ze juist in plaats van ‘1 van de 6’, voortaan ‘6 van de 6’ zijn. Dan is het wel echter nodig dat die andere ‘5 van de 6’ wat meer begrip en geduld voor hen tonen.

Ik doe mee. U ook?

Deze column verscheen op 1 februari in de “SA!”

 

Bent u ook benieuwd geworden? Het is een erg ontroerend filmpje. U kunt het hier bekijken.

https://vimeo.com/247106731

 

Vergeet de jongeren niet

Het was vorige week de Landelijke Week tegen Eenzaamheid. In veel gemeenten vonden ”Kom erbij” activiteiten plaats. Ook in de gemeente Opsterland.

De landelijke week begon op 22 september met een Nationaal Eenzaamheidscongres in Rotterdam.

Delegatie Opsterland Eenzaamheidscongres

Delegatie Opsterland
Eenzaamheidscongres

De organisatie Coalitie Erbij had mij gevraagd om tijdens het congres iets te vertellen over de lokale aanpak en de signaleringskaart die ik samen met de gemeente Opsterland, vrijwilligersorganisaties, de Friese Wouden en ZuidOostZorg heb ontwikkeld.

 

Collega jongerenwerker Tineke Wassenaar en Jan Quarré van het Dorpssteunpunt Hemrik reisden met mij mee.

“Wil je echt iets gaan doen aan eenzaamheid, dan komt er wel wat meer bij kijken dan het organiseren van activiteiten” betoogde ik die middag.
Het duurzaam oplossen van eenzaamheid vraagt om een individuele aanpak en een persoonlijk plan.
En je moet vooral de jongeren niet vergeten.

Eenzaamheidscongres 22-09-2016

Eenzaamheidscongres 2016  o.l.v. Jacobine Geel met v.l.n.r. Meike Heessels, Ineke Weverling, Willie Oldengarm en Jacqueline Kremer

Die jongeren kwamen die middag echter niet zo heel veel aan bod.

Wethouder Hugo de Jonge van Rotterdam hield weliswaar een boeiend betoog over de Rotterdamse aanpak met als titel “nooit te oud om erbij te horen”, maar   de jongeren ontbraken in zijn verhaal. Desgevraagd verklaarde hij dat ouderen meer kans lopen geïsoleerd te raken.

jongeren-eenzaamDe eerste plaats van de Nationale Eenzaamheid Prijs ging naar een hondenuitlaatclub OPOEH voor senioren. Het jongerenproject Join Us kwam niet verder dan de tweede plaats.

”Een gemiste kans” , zeiden we tegen elkaar toen we in de trein terug blikten op het congres.
Daarom ben ik een lobby begonnen om volgend jaar het Nationaal Eenzaamheidscongres te wijden aan eenzaamheid bij jongeren.

Ik heb al een plaats in gedachten: de stad Groningen.  Daar is een jeugdcoalitie Eenzaamheid actief bezig.
Of het mij lukt? Ik ben benieuwd. Wie doet er mee?

 

Deze column verschijnt 3 oktober 2016 in de Sa!

Aanpak Eenzaamheid Opsterland voorbeeld andere gemeenten?!

Zes jaar geleden vroeg gemeente Opsterland aan Timpaan Welzijn onderzoek te doen naar eenzaamheid. Die opdracht nam ik graag aan. Tijdens mijn studie Sociale Gerontologie volgde ik hierover veel colleges. Die kennis kon ik goed gebruiken om een integrale aanpak eenzaamheid te ontwikkelen. En een actieplan om eenzaamheid te voorkomen.

Maar die aanpak kwam er niet vanzelf. Al jaren trekken gemeente, vrijwilligersorganisaties, professionele instellingen samen op en investeren hier veel tijd en energie in. Tijdens het landelijke eenzaamheidscongres van Coalitie Erbij in september ga ik over die aanpak iets vertellen.

Wat is integrale aanpak?

Integrale aanpak houdt in dat er sprake is van een gezamenlijke visie en aanpak die breed gedragen wordt.

overhandiging eerste signaleringskaart aan wethouder Wietze Kooistra (mei 2012)

overhandiging eerste signaleringskaart aan wethouder Wietze Kooistra (mei 2012)

Centraal staat een signaleringskaart met een praktisch verwijssysteem. Voor specifieke doelgroepen wordt een apart plan van aanpak gemaakt.

Eenzaamheid los je niet op met activiteiten

Eenzaamheid is iets heel persoonlijks en komt op alle leeftijden voor. Nog te vaak wordt voorbijgegaan aan wat degene zelf graag wil. Dan worden er goedbedoeld koffieochtenden georganiseerd, maar dat lost niet op dat jij een partner mist. Het vraagt juist om een individuele aanpak en een persoonlijk plan gebaseerd op eigen regie.

Kennisdeling is belangrijke basis

Wanneer je iets wilt doen aan eenzaamheid moet je weten wat eenzaamheid is, bij wie het voorkomt, hoe je signaleert en weten wat wel en vooral wat niet werkt. Daarom besteden we in Opsterland continu veel aandacht aan voorlichting en training van vrijwilligers en professionals. We organiseren workshops over signaleren en samenwerking en leiden vrijwilligers op tot netwerkcoaches.

Ik ontwikkelde samen met de NHL (Noordelijke Hogeschool Friesland) een training aanpak eenzaamheid die door een breed samengestelde cursusgroep van wijkverpleegkundigen, sociaal werkers, het gebiedsteam en vrijwilligers werd gevolgd.

Nieuwe methodes en projecten
We ontwikkelen ook allerlei nieuwe projecten gericht op preventie. In Gorredijk is Buur & Co dat gericht is op samenredzaamheid in de buurt. Het project Welzijn op Recept staat in de steigers. Opbouwwerkers en wijkverpleegkundigen bezoeken samen appartementen waar senioren wonen en gaan in gesprek over eenzaamheid.

Wijnjewoude is als pilotdorp met het thema eenzaamheid bezig en organiseert in de Kom Erbij Week voor het dorp een symposium over saamhorigheid en eenzaamheid. Ook organiseerde zij in de stille periode van de zomer voor senioren een High Coffee.

Gemeente Opsterland goed voorbeeld voor andere gemeenten

We zijn nu bezig met de borging van de aanpak. Al die jaren heb ik als projectleider integrale aanpak eenzaamheid met heel veel plezier samengewerkt met de gemeente Opsterland en andere organisaties. Ik vind het geweldig dat de gemeente Opsterland tot nu toe zoveel heeft geïnvesteerd in dit project. Daar kunnen nog heel veel gemeenten een voorbeeld aan nemen!

Willie Oldengarm is als projectleider Integrale Aanpak Eenzaamheid werkzaam bij Timpaan Welzijn en werkt als zelfstandig adviseur gespecialiseerd in eenzaamheid.

 

Deze blog verscheen in de Week tegen Eenzaamheid op de site van Sociaal Werk Nederland.

 

Stappenplan eenzaamheid/nietpluis

Stappenplan eenzaamheid/nietpluis

Meer informatie over het door mij ontwikkelde Stappenplan eenzaamheid / niet pluis en de signaleringskaart vindt u hier.

 

 

Niemand wil vergeten worden

2015-04-04 13.09.37-1Laatst werden we opgeschrikt door het bericht dat in Meppel een overleden man van 70 jaar was gevonden. Hoogstwaarschijnlijk was hij al vier maanden dood.
Vorig jaar werd in diezelfde gemeente een vrouw gevonden die twee weken levenloos in haar haar huis had gelegen.

Vaak wordt gedacht dat dit soort incidenten alleen in de grote steden in het westen voorkomen, maar dat blijkt al lang niet meer het geval te zijn. Volgens de politie komt het regelmatig voor, maar het komt niet altijd in het nieuws. Uit een inventarisatie van de GGD in 2014 bleek dat elk jaar minimaal 36 doden langer dan twee maanden onopgemerkt in huis liggen.

Onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau wees onlangs uit dat het sociaal isolement ook bij ouderen op het platteland voorkomt.

Heeft de maatschappij hierbij een taak?
Bijzonder Hoogleraar ‘Empowerment van Kwetsbare Ouderen’ Anja Machielse die jarenlang onderzoek doet bij ouderen die geïsoleerd leven, geeft aan dat de ouderen die zij interviewde niet zo zeer bang waren om dood te gaan, maar zij maakten zich wel zorgen dat er niemand bij zou zijn. Hulpverleners kunnen een vertrouwensband met de zonderlingen opbouwen, stelt Machielse.

In een interview met het Algemeen Dagblad op 11 maart 2014 zegt zij hierover:

“Zolang ze niet te opdringerig zijn en het leven van deze mensen niet willen veranderen. De meeste geïsoleerden hechten grote waarde aan een contactpersoon. Als er maar één iemand is die weet dat ze bestaan, die weet hoe ze heten. Dat is vaak genoeg voor deze mensen”.

Volgens Machielse moeten we weer toe naar een samenleving waar we meer op elkaar letten. Zowel van de kant van de hulpverlener als door de omwonenden.

Maar hoe pak je dat op?
In Rotterdam heb je het plan “Voor mekaar” met de actie “Ik laat je niet alleen” en de lief-en leedstraten. In Opsterland heb je de integrale aanpak eenzaamheid, de dorpssteunpunten met de (vrijwillige) “meitinkers” die bij lief en leed de mensen bezoeken , de voorlichtingscampagnes tegen eenzaamheid en de telefooncirkels. Er zijn vast wel andere ideeën. Ik hoor het graag.

Deze column verscheen 27 april in de Sa!

Doe ik er nog wel toe?

2015-04-04 13.09.37-1Afgelopen week bezocht ik tijdens een bijeenkomst van Coalitie Erbij een workshop die was gewijd aan het thema Eenzaamheid en Zingeving. Coalitie Erbij is een landelijke organisatie die zich inzet voor de strijd tegen eenzaamheid.

De gemeente Opsterland – de gemeente waar ik de functie projectleider integrale aanpak eenzaamheid vervul- is een van de twintig koploperplaatsen van Coalitie Erbij die werk maakt van een lokale aanpak eenzaamheid. De workshop werd gegeven door een instituut voor levensvragen dat wil bevorderen dat er met elkaar meer wordt gesproken over onderwerpen die er in het leven toe doen.

Wat is zingeving?

Zingeving betekent letterlijk “betekenis geven aan iets”. Wat is de zin van het leven? Wat doe ik met de tijd die mij nog rest? Wat betekent mijn leven voor anderen? Vragen die wat sterker kunnen opspelen wanneer er iets in het persoonlijke leven gebeurt. Het verlies van een dierbare, ernstig ziek worden, werk kwijtraken of met pensioen gaan.

Een vertrouwelijk gesprek kan dan soelaas bieden, maar niet iedereen heeft die mogelijkheid. Er kan dan sprake zijn van leegte en innerlijke eenzaamheid. Dat wordt ook wel existentiële eenzaamheid genoemd.

Op mijn werk komt ook existentiële eenzaamheid voor. Ik was laatst behoorlijk geschrokken toen ik van een ouderenadviseur hoorde dat het haar was opgevallen dat ouderen zich in toenemende mate afvroegen of zij er nog wel mochten zijn nu de kosten van de zorg zo erg stijgen.

Workshop Eenzaamheid en Zingeving 22-03-2016

Workshop Eenzaamheid en Zingeving 22-03-2016

Existentiële eenzaamheid komt ook bij jongeren voor!

Existentiële eenzaamheid komt echter niet alleen voor bij volwassenen en ouderen. Uit onderzoek blijkt dat jongeren hier ook veel last van kunnen hebben.
De workshopleider gaf aan dat al veel problemen zijn op te lossen met een goed gesprek.

Maar hoe gaan we dat in de praktijk aanpakken?

 

Deze column is 30 maart geplaatst in Sa!

 

 

 

 

 

 

 

Signaleringskaart eenzaamheid opgenomen in studieboek

foto bijlage signaleringskaartBij uitgeverij Coutinho is onder redactie van Kees Penninx de publicatie  “Kiezen en verbonden blijven. Krachtgericht werken met ouderen in de wijk” verschenen.  “Mijn” signaleringskaart eenzaamheid is als bijlage opgenomen. Een mooie opsteker. Het boek is  geschreven voor sociale professionals en studenten van sociale studies en opleidingen in de zorg.

Kiezen en verbonden blijven geeft zicht op hoe professionals de zelfredzaamheid en participatie van senioren in de wijk kunnen versterken, hoe sociaal isolement van ouderen voorkomen kan worden en hoe we  beter gebruik kunnen maken van de eigen kracht van ouderen.

In het boek is een hoofdstuk over Sociale Relaties opgenomen dat door Anja Machielse is geschreven. Anja Machielse is onlangs benoemd tot  bijzonder hoogleraar ‘Empowerment van kwetsbare ouderen’ aan de Universiteit voor Humanistiek. In het boek gaat zij in op het belang van het sociale netwerk van (kwetsbare) ouderen , behandelt verschillende vormen van sociale kwetsbaarheid en besteedt aandacht aan interventies om eenzaamheid en sociaal isolement tegen te gaan of op te heffen. De signaleringskaart eenzaamheid is op haar verzoek als bijlage bij het hoofdstuk opgenomen.

overhandiging eerste signaleringskaart aan wethouder Wietze Kooistra (mei 2012)

Overhandiging eerste signaleringskaart aan wethouder Wietze Kooistra (mei 2012)

De signaleringskaart heb ik samen met Job van ’t Veer van de NHL ontwikkeld in het kader van de integrale aanpak eenzaamheid van de gemeente Opsterland. In 2012 overhandigde ik het eerste exemplaar aan wethouder Wietze Kooistra van de gemeente Opsterland. Het bijzondere aan deze signaleringskaart is dat de kaart voorzien is van een handig stappenplan met een verwijssysteem. De signaleringskaart wordt nu ook in andere gemeenten gebruikt. De kaart bevat een lichte route en een niet pluis route. Ik was laatst bij een lezing van Anja Michielse over eenzaamheid voor landelijke sport-en cultuurverenigingen waar zij in haar presentatie ook “mijn” routes had opgenomen.

 

Stappenplan eenzaamheid/nietpluis

Stappenplan eenzaamheid/nietpluis

En ondertussen ben ik nu vanuit mijn bedrijf  bezig met het door ontwikkelen van de signaleringskaart.

De lichte route en de niet pluis route blijven vrijwel ongewijzigd. De enige nuttige toevoeging is dat het altijd belangrijks is contact te blijven onderhouden met de personen ook al willen ze verder geen hulp.

Die heb ik nu dan ook bij de lichte route toegevoegd.

In de workshops die ik geef, heb ik gemerkt dat de deelnemers dit een mooie aanvulling vinden.

 

Geslaagd mini congres ” (Samen)werken aan eenzaamheid?!” Medemblik

foto Willie Medemblik

Op 28 september was er in Medemblik veel belangstelling voor het mini congres “Samen(werken) aan eenzaamheid?!”. Ik verzorgde een inleiding over de integrale aanpak eenzaamheid en leidde de plenaire discussie.
Er was een zeer gemêleerd gezelschap aanwezig bestaande uit professionals én vrijwilligers. Ook leden van de wijkteams en de gemeenteraad waren present.

Wethouder Joset Fit opent het mini congres

Wethouder Joset Fit opent het mini congres

Wethouder Fit: Vergeet de jongeren niet
De bijeenkomst werd geopend door wethouder Joset Fit.  Bij de gemeente Medemblik staat het thema eenzaamheid al jaren op de agenda. Fit zei blij te zijn dat het Rijk aan Medemblik financiën beschikbaar stelt om de lokale aanpak te versterken. Ze vindt het mooi dat de overheid, professionals én vrijwilligers vanmiddag aanwezig zijn om nieuwe inzichten op te doen en om praktische tools te ontdekken die samen ingezet kunnen worden in de strijd tegen eenzaamheid. Zij vroeg hierbij vooral de jongeren niet te vergeten.

Veel discussie
Na mijn inleiding over eenzaamheid en een toelichting op de signaleringskaart eenzaamheid met bijbehorende stappenplan gingen de deelnemers in groepen uiteen. En er werd wat afgediscussieerd!Elke groep had op een groot vel papier een aantal aandachtspunten opgeschreven. De belangrijkste werden plenair toegelicht. .

Een discussiegroep aan het werk

Een discussiegroep aan het werk

Samenwerking kan beter
Er werden heel wat aandachtspunten genoemd die met samenwerking  van doen hebben. Als belangrijkste punt werd genoemd dat de samenwerking tussen vrijwilligers en professionals op een aantal punten aan verbetering toe is.

Men moet elkaar beter kunnen vinden en weten wat iedereen doet. Er moet meer worden uitgewisseld. Er ontbreekt een coördinatiepunt. Nu weet men niet waar men met de signalen van eenzaamheid en/of “niet pluis” terecht kan.

Verscheidene deelnemers zeiden verrast te zijn van anderen te horen wat men al op het terrein van voorkómen van eenzaamheid doet. Neem bijvoorbeeld de non-profit organisatie WFpraat, een organisatie van en voor jongeren die leeftijdsgenoten een luisterend oor wil bieden. Daar bleek lang niet iedereen van op de hoogte te zijn.

Aandachtig gehoor tijdens congres

Aandachtig gehoor tijdens congres

Ook werden nieuwe ideeën gelanceerd
Het leuke van deze middag was dat het niet alleen bleef bij het benoemen van knelpunten en verbeterpunten. Er kwamen ook nieuwe ideeën naar voren.

Zo werd bijvoorbeeld als gemis ervaren dat er nog geen goede opvang is voor vrouwen die net hun partner hebben verloren. Juist dan kan eenzaamheid om de hoek komen kijken. Ook werd als suggestie een datingsite genoemd voor mensen die samen met elkaar willen gaan eten.

Nu al tot actie
De komende tijd gaat de organisatie een verslag maken van de bijeenkomst en de aandachtspunten verder uitwerken. Er komt een vervolg, maar men zal eerst het een en ander verder op een rijtje moeten zetten. Ik heb geadviseerd een vervolgbijeenkomst te beleggen om de aandachtspunten met degenen die dat willen,  om te zetten in actiepunten op basis waarvan men voor de komende jaren een gezamenlijk actieplan kan opstellen. Sommige punten worden direct al opgepakt. Zo gaat men binnenkort met de wijkcoördinatoren om de tafel om de aanpak van eenzaamheid af te stemmen. Ook gaat men direct aan de gang met het opzetten van een lotgenotengroep voor weduwen.

Volle zaal in Medemblik

Volle zaal in Medemblik

Wat een betrokken mensen
Ik vond het een heel bijzondere bijeenkomst en heb met veel plezier aan het congres meegewerkt. Het doet me deugd dat mensen niet wachten op een volgende bijeenkomst maar nu al een actiepunt oppakken zoals de logenotengroep. Ik trof een zaal vol zeer betrokken mensen aan. Ik vond het mooi te ervaren dat een deel van de vrijwilligers zich volledig herkenden in het verhaal dat ik hield over het versterken van de eigen regie en het belang van het hebben van een sterk sociaal netwerk. Het was ook heel bijzonder dat de  jongeren op het congres goed vertegenwoordigd waren en vol enthousiasme aan de discussie deelnamen.

Een ding staat vast. Op deze middag is een goede basis gelegd voor een gezamenlijke integrale aanpak. Ik kijk dan ook terug op een zeer geslaagd congres. Maar wij zijn er natuurlijk nog niet. Ik houd u op de hoogte over het vervolg!

Lianne Interviewt raadslid Zeilemaker over congres

Lianne interviewt raadslid Zeilemaker over congres

Binnenkort een film op internet
Lianne van Kralingen van lvkmedia heeft tijdens het congres een filmopname gemaakt. Dat heeft ze in opdracht van mij gemaakt omdat ik graag aan anderen wil laten zien hoe ik te werk ga en wat bezoekers ervan hebben gevonden.

De film komt binnenkort op mijn site. Kijken dus!