Aanpak Eenzaamheid Opsterland voorbeeld andere gemeenten?!

Zes jaar geleden vroeg gemeente Opsterland aan Timpaan Welzijn onderzoek te doen naar eenzaamheid. Die opdracht nam ik graag aan. Tijdens mijn studie Sociale Gerontologie volgde ik hierover veel colleges. Die kennis kon ik goed gebruiken om een integrale aanpak eenzaamheid te ontwikkelen. En een actieplan om eenzaamheid te voorkomen.

Maar die aanpak kwam er niet vanzelf. Al jaren trekken gemeente, vrijwilligersorganisaties, professionele instellingen samen op en investeren hier veel tijd en energie in. Tijdens het landelijke eenzaamheidscongres van Coalitie Erbij in september ga ik over die aanpak iets vertellen.

Wat is integrale aanpak?

Integrale aanpak houdt in dat er sprake is van een gezamenlijke visie en aanpak die breed gedragen wordt.

overhandiging eerste signaleringskaart aan wethouder Wietze Kooistra (mei 2012)

overhandiging eerste signaleringskaart aan wethouder Wietze Kooistra (mei 2012)

Centraal staat een signaleringskaart met een praktisch verwijssysteem. Voor specifieke doelgroepen wordt een apart plan van aanpak gemaakt.

Eenzaamheid los je niet op met activiteiten

Eenzaamheid is iets heel persoonlijks en komt op alle leeftijden voor. Nog te vaak wordt voorbijgegaan aan wat degene zelf graag wil. Dan worden er goedbedoeld koffieochtenden georganiseerd, maar dat lost niet op dat jij een partner mist. Het vraagt juist om een individuele aanpak en een persoonlijk plan gebaseerd op eigen regie.

Kennisdeling is belangrijke basis

Wanneer je iets wilt doen aan eenzaamheid moet je weten wat eenzaamheid is, bij wie het voorkomt, hoe je signaleert en weten wat wel en vooral wat niet werkt. Daarom besteden we in Opsterland continu veel aandacht aan voorlichting en training van vrijwilligers en professionals. We organiseren workshops over signaleren en samenwerking en leiden vrijwilligers op tot netwerkcoaches.

Ik ontwikkelde samen met de NHL (Noordelijke Hogeschool Friesland) een training aanpak eenzaamheid die door een breed samengestelde cursusgroep van wijkverpleegkundigen, sociaal werkers, het gebiedsteam en vrijwilligers werd gevolgd.

Nieuwe methodes en projecten
We ontwikkelen ook allerlei nieuwe projecten gericht op preventie. In Gorredijk is Buur & Co dat gericht is op samenredzaamheid in de buurt. Het project Welzijn op Recept staat in de steigers. Opbouwwerkers en wijkverpleegkundigen bezoeken samen appartementen waar senioren wonen en gaan in gesprek over eenzaamheid.

Wijnjewoude is als pilotdorp met het thema eenzaamheid bezig en organiseert in de Kom Erbij Week voor het dorp een symposium over saamhorigheid en eenzaamheid. Ook organiseerde zij in de stille periode van de zomer voor senioren een High Coffee.

Gemeente Opsterland goed voorbeeld voor andere gemeenten

We zijn nu bezig met de borging van de aanpak. Al die jaren heb ik als projectleider integrale aanpak eenzaamheid met heel veel plezier samengewerkt met de gemeente Opsterland en andere organisaties. Ik vind het geweldig dat de gemeente Opsterland tot nu toe zoveel heeft geïnvesteerd in dit project. Daar kunnen nog heel veel gemeenten een voorbeeld aan nemen!

Willie Oldengarm is als projectleider Integrale Aanpak Eenzaamheid werkzaam bij Timpaan Welzijn en werkt als zelfstandig adviseur gespecialiseerd in eenzaamheid.

 

Deze blog verscheen in de Week tegen Eenzaamheid op de site van Sociaal Werk Nederland.

 

Stappenplan eenzaamheid/nietpluis

Stappenplan eenzaamheid/nietpluis

Meer informatie over het door mij ontwikkelde Stappenplan eenzaamheid / niet pluis en de signaleringskaart vindt u hier.

 

 

Gelukkig ouder worden

2015-04-04 13.09.37-1Op 22 februari bezocht ik een bijeenkomst van de Publieksacademie Friesland die was gewijd aan het thema “Gelukkig ouder worden“.

Het onderwerp trok me wel aan. Wie wil er niet gelukkiger worden?

We bekeken eerst een filmpje waar mensen van allerlei leeftijden de vraag beantwoordden wat voor hen persoonlijk geluk betekende. Daarna ging een panel bestaande uit ervaringsdeskundigen, twee hulpverleners van de ouderenpsychiatrie en een teamleider van een sociaal wijkteam in Leeuwarden onder leiding van een gespreksleider met elkaar in gesprek. Het publiek had daarna een half uur om vragen te stellen.

Ik was onaangenaam verrast over de toon van de discussie. Die werd in het begin al gezet door te stellen dat het ouder worden gepaard gaat met allerlei verliezen die kunnen leiden tot psychische klachten en depressies. Dat geldt echter niet voor alle ouderen. Eenzaamheid onder ouderen werd als groot probleem benoemd. Maar dé oudere bestaat niet. En alle ouderen zijn niet eenzaam. Zo worden ouderen over een kam geschoren.

Ook was ik zeer verbaasd om nog steeds van professionals te horen dat zij eenzaamheid denken te kunnen oplossen met activiteiten. Dan kunnen mensen zich nog eenzamer voelen! Te weinig aandacht werd besteed aan wat mensen zelf kunnen doen.

Eigenlijk is een uur veel te kort om zo’n onderwerp goed te kunnen bespreken. Zo werd het uiteindelijk geen discussie over gelukkig ouder worden maar over depressies en wat de hulpverlening te bieden heeft. Ik werd er in ieder geval niet gelukkiger van.

Deze column is 2 maart geplaatst in Sa!

Toelichting

De Publieksacademie Friesland is een initiatief van GGZ Friesland en de Leeuwarder Courant. Wil je meer weten over deze bijeenkomst? Kijk dan naar onderstaande video . Helaas is de opname beperkt gebleven tot het groepsgesprek en ontbreekt de interactie met het publiek. 

Maar kijkt u zelf.

 

 

Op de website van de publieksacademie Friesland kun je zien welke onderwerpen al eerder de revue zijn gepasseerd. Daar zitten naar mijn idee hele goede opnames bij. Ik denk dat men deze keer de plank een beetje heeft mis geslagen. Het thema eenzaamheid had men beter een keer apart kunnen behandelen. En dan met name de vraag wat ouderen er zelf aan kunnen doen.

Ga voor meer informatie over aanpak eenzaamheid naar www.willieoldengarm.nl/eenzaamheid/

Zie bijvoorbeeld het artikel in de Telegraaf waar Theo van Tilburg zegt:

Op tijd zorgen dat je een gevarieerd sociaal netwerk hebt. Dus niet alleen maar mensen van je eigen leeftijd. Wezenlijke gesprekken kunnen hebben met gelijkgestemden, daar gaat het om.  (De Telegraaf, 27 februari)

 

 

Eenzaamheid ook bij jongeren

logo Our life project!Hoe komen we toch van het hardnekkige misverstand af dat eenzaamheid alleen iets voor ouderen is? Het is namelijk helemaal niet waar. Tijdens mijn workshops en lezingen besteed ik daar dan ook altijd aandacht aan. Ook op mijn website is deze informatie terug te vinden.

Eenzaamheid komt op alle leeftijden voor. Ook bij jongeren. Eigenlijk weten we nog maar heel weinig over eenzaamheid bij deze leeftijdsgroep.  Jongeren komen hier nog heel weinig voor uit. Wel is bekend dat studenten heel eenzaam kunnen zijn.

Ik was dan ook blij verrast op internet het Our life project! tegen te komen. Het is een online platform voor en door jongeren. Kansrijke jongeren met elk een eigen verhaal en bagage, uit verschillende lagen van de bevolking, met verschillende achtergronden. Maar een ding hebben ze gemeen. Ze willen taboes doorbreken en moeilijk bespreekbare onderwerpen bespreekbaar maken. In de eerste editie van het project besteden ze aandacht aan het thema eenzaamheid.

Anne-Alicia Sklias , een Nederlandse presentatrice en danseres en bekend van haar deelname aan So You Can Think You Can Dance , is een van de oprichters van dit project. In onderstaand filmpje vertelt ze hoe je ondanks dat je bekend bent, je toch heel eenzaam kunt voelen.

 

Signaleringskaart eenzaamheid opgenomen in studieboek

foto bijlage signaleringskaartBij uitgeverij Coutinho is onder redactie van Kees Penninx de publicatie  Kiezen en verbonden blijven. Krachtgericht werken met ouderen in de wijk” verschenen.  “Mijn” signaleringskaart eenzaamheid is als bijlage opgenomen. Een mooie opsteker. Het boek is  geschreven voor sociale professionals en studenten van sociale studies en opleidingen in de zorg.

Kiezen en verbonden blijven geeft zicht op hoe professionals de zelfredzaamheid en participatie van senioren in de wijk kunnen versterken, hoe sociaal isolement van ouderen voorkomen kan worden en hoe we  beter gebruik kunnen maken van de eigen kracht van ouderen.

In het boek is een hoofdstuk over Sociale Relaties opgenomen dat door Anja Machielse is geschreven. Anja Machielse is onlangs benoemd tot  bijzonder hoogleraar ‘Empowerment van kwetsbare ouderen’ aan de Universiteit voor Humanistiek. In het boek gaat zij in op het belang van het sociale netwerk van (kwetsbare) ouderen , behandelt verschillende vormen van sociale kwetsbaarheid en besteedt aandacht aan interventies om eenzaamheid en sociaal isolement tegen te gaan of op te heffen. De signaleringskaart eenzaamheid is op haar verzoek als bijlage bij het hoofdstuk opgenomen.

overhandiging eerste signaleringskaart aan wethouder Wietze Kooistra (mei 2012)

Overhandiging eerste signaleringskaart aan wethouder Wietze Kooistra (mei 2012)

De signaleringskaart heb ik samen met Job van ’t Veer van de NHL ontwikkeld in het kader van de integrale aanpak eenzaamheid van de gemeente Opsterland. In 2012 overhandigde ik het eerste exemplaar aan wethouder Wietze Kooistra van de gemeente Opsterland. Het bijzondere aan deze signaleringskaart is dat de kaart voorzien is van een handig stappenplan met een verwijssysteem. De signaleringskaart wordt nu ook in andere gemeenten gebruikt. De kaart bevat een lichte route en een niet pluis route. Ik was laatst bij een lezing van Anja Michielse over eenzaamheid voor landelijke sport-en cultuurverenigingen waar zij in haar presentatie ook “mijn” routes had opgenomen.

 

Stappenplan eenzaamheid/nietpluis

Stappenplan eenzaamheid/nietpluis

En ondertussen ben ik nu vanuit mijn bedrijf  bezig met het door ontwikkelen van de signaleringskaart.

De lichte route en de niet pluis route blijven vrijwel ongewijzigd. De enige nuttige toevoeging is dat het altijd belangrijks is contact te blijven onderhouden met de personen ook al willen ze verder geen hulp.

Die heb ik nu dan ook bij de lichte route toegevoegd.

In de workshops die ik geef, heb ik gemerkt dat de deelnemers dit een mooie aanvulling vinden.

 

Geslaagd mini congres ” (Samen)werken aan eenzaamheid?!” Medemblik

foto Willie Medemblik

Op 28 september was er in Medemblik veel belangstelling voor het mini congres “Samen(werken) aan eenzaamheid?!”. Ik verzorgde een inleiding over de integrale aanpak eenzaamheid en leidde de plenaire discussie.
Er was een zeer gemêleerd gezelschap aanwezig bestaande uit professionals én vrijwilligers. Ook leden van de wijkteams en de gemeenteraad waren present.

Wethouder Joset Fit opent het mini congres

Wethouder Joset Fit opent het mini congres

Wethouder Fit: Vergeet de jongeren niet
De bijeenkomst werd geopend door wethouder Joset Fit.  Bij de gemeente Medemblik staat het thema eenzaamheid al jaren op de agenda. Fit zei blij te zijn dat het Rijk aan Medemblik financiën beschikbaar stelt om de lokale aanpak te versterken. Ze vindt het mooi dat de overheid, professionals én vrijwilligers vanmiddag aanwezig zijn om nieuwe inzichten op te doen en om praktische tools te ontdekken die samen ingezet kunnen worden in de strijd tegen eenzaamheid. Zij vroeg hierbij vooral de jongeren niet te vergeten.

Veel discussie
Na mijn inleiding over eenzaamheid en een toelichting op de signaleringskaart eenzaamheid met bijbehorende stappenplan gingen de deelnemers in groepen uiteen. En er werd wat afgediscussieerd!Elke groep had op een groot vel papier een aantal aandachtspunten opgeschreven. De belangrijkste werden plenair toegelicht. .

Een discussiegroep aan het werk

Een discussiegroep aan het werk

Samenwerking kan beter
Er werden heel wat aandachtspunten genoemd die met samenwerking  van doen hebben. Als belangrijkste punt werd genoemd dat de samenwerking tussen vrijwilligers en professionals op een aantal punten aan verbetering toe is.

Men moet elkaar beter kunnen vinden en weten wat iedereen doet. Er moet meer worden uitgewisseld. Er ontbreekt een coördinatiepunt. Nu weet men niet waar men met de signalen van eenzaamheid en/of “niet pluis” terecht kan.

Verscheidene deelnemers zeiden verrast te zijn van anderen te horen wat men al op het terrein van voorkómen van eenzaamheid doet. Neem bijvoorbeeld de non-profit organisatie WFpraat, een organisatie van en voor jongeren die leeftijdsgenoten een luisterend oor wil bieden. Daar bleek lang niet iedereen van op de hoogte te zijn.

Aandachtig gehoor tijdens congres

Aandachtig gehoor tijdens congres

Ook werden nieuwe ideeën gelanceerd
Het leuke van deze middag was dat het niet alleen bleef bij het benoemen van knelpunten en verbeterpunten. Er kwamen ook nieuwe ideeën naar voren.

Zo werd bijvoorbeeld als gemis ervaren dat er nog geen goede opvang is voor vrouwen die net hun partner hebben verloren. Juist dan kan eenzaamheid om de hoek komen kijken. Ook werd als suggestie een datingsite genoemd voor mensen die samen met elkaar willen gaan eten.

Nu al tot actie
De komende tijd gaat de organisatie een verslag maken van de bijeenkomst en de aandachtspunten verder uitwerken. Er komt een vervolg, maar men zal eerst het een en ander verder op een rijtje moeten zetten. Ik heb geadviseerd een vervolgbijeenkomst te beleggen om de aandachtspunten met degenen die dat willen,  om te zetten in actiepunten op basis waarvan men voor de komende jaren een gezamenlijk actieplan kan opstellen. Sommige punten worden direct al opgepakt. Zo gaat men binnenkort met de wijkcoördinatoren om de tafel om de aanpak van eenzaamheid af te stemmen. Ook gaat men direct aan de gang met het opzetten van een lotgenotengroep voor weduwen.

Volle zaal in Medemblik

Volle zaal in Medemblik

Wat een betrokken mensen
Ik vond het een heel bijzondere bijeenkomst en heb met veel plezier aan het congres meegewerkt. Het doet me deugd dat mensen niet wachten op een volgende bijeenkomst maar nu al een actiepunt oppakken zoals de logenotengroep. Ik trof een zaal vol zeer betrokken mensen aan. Ik vond het mooi te ervaren dat een deel van de vrijwilligers zich volledig herkenden in het verhaal dat ik hield over het versterken van de eigen regie en het belang van het hebben van een sterk sociaal netwerk. Het was ook heel bijzonder dat de  jongeren op het congres goed vertegenwoordigd waren en vol enthousiasme aan de discussie deelnamen.

Een ding staat vast. Op deze middag is een goede basis gelegd voor een gezamenlijke integrale aanpak. Ik kijk dan ook terug op een zeer geslaagd congres. Maar wij zijn er natuurlijk nog niet. Ik houd u op de hoogte over het vervolg!

Lianne Interviewt raadslid Zeilemaker over congres

Lianne interviewt raadslid Zeilemaker over congres

Binnenkort een film op internet
Lianne van Kralingen van lvkmedia heeft tijdens het congres een filmopname gemaakt. Dat heeft ze in opdracht van mij gemaakt omdat ik graag aan anderen wil laten zien hoe ik te werk ga en wat bezoekers ervan hebben gevonden.

De film komt binnenkort op mijn site. Kijken dus!

 

Met een kop koffie los je eenzaamheid niet op. Stappenplan van signaal naar aanpak.

Stappenplan eenzaamheid/nietpluis

Stappenplan eenzaamheid/niet pluis       van signaal naar aanpak

Wanneer je een beleidsambtenaar of wethouder van een middelgrote gemeente vraagt een top 3 te maken van problemen waar men zich zorgen over maakt, is de kans groot dat eenzaamheid en sociaal isolement zeer hoog scoren.

 

Het houdt velen bezig en er wordt ook van alles gedaan, maar dé oplossing hebben we nog niet voorhanden.

“Maar hoe effectief is dit eigenlijk allemaal?” vraag ik me wel eens af. “En kan het niet anders?”. Want ondanks alle goede bedoelingen blijven de cijfers aan de hoge kant. Daar komt nog eens bij dat onjuiste aannames over eenzaamheid en de aanpak ervan een meer structurele aanpak in de weg kunnen staan. Maar hoe dan wel?

Een kop koffie lost eenzaamheid niet op!
Gemeenten en wijkteams die proberen eenzaamheid aan te pakken, doen in hun enthousiasme niet altijd het juiste. Er wordt dan vaak voorbijgegaan aan wat de eenzame zelf wil. Dan worden er door wijkteams baby-gym, een koffieochtend of een gezamenlijke maaltijd georganiseerd. Dat is allemaal goed bedoeld, maar een kop koffie lost niet op dat je een partner mist. En misschien wil die persoon wel helemaal geen koffie, maar liever vrijwilligerswerk doen. Het vraagt juist om een individuele aanpak en een persoonlijk plan. Er is de afgelopen jaren veel onderzoek gedaan naar wat eenzaamheid is en wat wel en niet werkt. Dit is nog te weinig bekend bij de mensen uit de praktijk. Zo zijn er bijvoorbeeld verschillende soorten eenzaamheid die elk weer een andere aanpak vergen.

En wat wil de persoon zelf?
Het belangrijkste is dat de persoon om wie het gaat, zelf aangeeft wat hij of zij wil en dat daar naar geluisterd wordt. En dat de regie bij de persoon zelf blijft. Je gaat in gesprek. Is iemand echt eenzaam? Heeft de persoon er last van? Wil hij er zelf wel wat aan doen? Deze aanpak, gebaseerd op eigen regie en samenwerking, komt nog te weinig voor. Er kan bovendien ook nog sprake zijn van vraagverlegenheid van de hulpvrager en handelingsverlegenheid van de hulpgever. Om hier wat aan te doen, hebben een aantal Wmo werkplaatsen en Coalitie Erbij de training Doorbreek eenzaamheid en sociaal isolement ontwikkeld. Het werkboek is onlangs gepubliceerd. Professionals én vrijwilligers kunnen veel baat bij deze training hebben.

Eenzaamheid komt niet alleen bij ouderen voor!
Nog veel gemeenten denken ten onrechte dat eenzaamheid alleen bij ouderen voorkomt. Die vlieger gaat echter alleen op voor de kwetsbare ouderen op zeer hoge leeftijd. Ze doen daarmee andere doelgroepen zoals mensen zonder werk, mantelzorgers, personen met een licht verstandelijke beperking, allochtonen en niet te vergeten de jongeren ernstig tekort. Ik vind dat elke gemeente in kaart zou moeten brengen welke groepen extra risico lopen en daarbij in ieder geval de jongeren niet te vergeten.

Integrale aanpak werkt in gemeente Opsterland
Ik heb de afgelopen jaren met veel plezier in de gemeente Opsterland samen met de gemeente, professionele organisaties op het terrein van wonen, zorg en welzijn en vrijwilligersorganisaties een integrale aanpak eenzaamheid ontwikkeld. Centraal in die aanpak staat een signaleringskaart met een praktisch verwijssysteem. Voor specifieke doelgroepen maakten we plannen van aanpak. Opsterland is nu aan de borging toe. Een breed samengestelde cursusgroep bestaande uit wijkverpleegkundigen, social workers, het gebiedsteam en vrijwilligers volgen op dit moment een training Aanpak eenzaamheid die ik samen met de Wmowerkplaats Friesland heb ontwikkeld.

Stappenplan eenzaamheid /niet pluis: van signaal naar aanpak probleem
De integrale aanpak is nog steeds aan het doorontwikkelen. Zo is er op 28 september in gemeente Medemblik een mini congres “Samen(werken) aan eenzaamheid?! Signaleren en dan”. Daar wordt samen met de organisaties besproken hoe het door mij ontwikkelde stappenplan niet alleen ingezet kan worden voor eenzaamheid maar ook voor problemen in het algemeen. Op die manier wordt de aanpak geïntegreerd in de aanpak van de (sociale) wijkteams.

Dat zou wel eens heel effectief kunnen zijn. Wie weet. Ik houd u op de hoogte!

Noot
Deze bijdrage is in iets gewijzigde tekst opgenomen op de site van gemeente.nu met als titel “Integrale aanpak eenzaamheid én een kop koffie werken”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bedrijf gaat als een speer. Eenzaamheid is hot!

2015-04-04 13.09.37-1Het gaat buitengewoon goed met mijn bedrijf.  Vanaf het moment dat mijn website op 5 maart online ging, heb ik al heel veel response gehad. De eerste opdrachten zijn zelfs al binnen.  Reacties komen uit alle lagen van de bevolking. Eenzaamheid is hot!

 

Eenzaamheid los je niet op met een kop koffie.
Zo ontving ik vragen naar aanleiding van mijn uitlatingen in  het Dagblad van het Noorden van 25 februari. Ik verkondigde dat gemeenten samen met wijkteams de eenzaamheid proberen aan te pakken, maar in hun enthousiasme niet altijd het goede doen door voor een koffieochtend of een leesclub te kiezen. Eenzaamheid los je echter niet op met een kop koffie. Het leverde direct vraag naar voorlichting aan sociale wijkteams op.

Uppiezorg van Assen-Oost aan de lijn.
Maar ook burgers bleven niet onbetuigd. Zo kreeg ik een mevrouw  van “Uppiezorg” uit Assen Oost aan de lijn. Dat zijn vrijwilligers die in Assen-Oost de eenzaamheid te lijf willen gaan. De mevrouw vroeg of ik hen van een plan van aanpak kon voorzien. Enige weken geleden wijdde ik nog een blog aan Trijntje Drenth die zo onder de indruk van mijn aanpak was dat zij voor mijn bedrijf reclame ging maken op een zorgmarkt in Exloo, de gemeente Borger-Odoorn.

Aan de slag met “Signaleren en dan…” signaleringskaart01
Veel organisaties tonen belangstelling voor de door mij ontwikkelde  signaleringskaart die is voorzien van een handig stappenplan. Met name het westen van het land toont interesse. Op 20 mei verzorg ik een hele dag workshops  in de gemeente Rotterdam. De week erop volgt Zoetermeer. Vorige week was ik bij medewerkers van Welzijn Diemen op bezoek, die graag een training “signaleren en dan” on the job willen volgen. Ik ben in overleg met andere gemeenten.

Training “Aanpak eenzaamheid”
Samen met de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden (NHL) heb ik een training aanpak eenzaamheid ontwikkeld. Deze gaan we in mei en juni voor het eerst geven aan een team verzorgenden van een zorginstelling.

Kortom. Er is genoeg werk aan de winkel. Ik ben heel benieuwd welke opdrachten ik nog meer ga binnenhalen. Het is elke keer weer een verrassing.

 

 

 

 

 

 

 

Twee Drentse vrouwen verbonden door eenzaamheid.

Enige weken geleden kreeg ik op Facebook een vriendschapsverzoek van een vrouw die Trijntje Drenth heette. Ik accepteerde haar als “vriendin” maar vroeg me wel af waarom ze contact met me zocht.  Afgelopen week ontving ik van haar een berichtje.
Het thema Eenzaamheid en mijn bedrijf Oldengarm training & advies bleken de linking pin te zijn!
Lees meer

Geslaagde presentatie bijeenkomst Coalitie Erbij!

Presentatie workshop bijeenkomst Coalitie Erbij  05-03-2015

Presentatie workshop bijeenkomst Coalitie Erbij
05-03-2015

Begin maart was voor mij een spannende periode. Op 5 maart presenteerde ik mijn bedrijf Oldengarm training & advies tijdens een bijeenkomst van Coalitie Erbij. Coalitie Erbij is een landelijke organisatie die zich inzet voor de strijd tegen eenzaamheid.

Samen met andere trainers presenteerde ik mijn aanbod rond het thema “Versterk lokale samenwerking eenzaamheid”.  En mijn website ging online!

Ik ontvang veel positieve reacties. Er is zelfs al belangstelling voor afname van mijn aanbod. Mijn “coming out” was dus zeer geslaagd.

Wat doet Coalitie Erbij?
Coalitie Erbij wordt gevormd door een acht landelijke organisaties die gezamenlijk een vuist maken tegen eenzaamheid in ons land. “Er gebeurt heel veel door heel Nederland om eenzaamheid tegen te gaan, met betrokkenheid van overheden, professionals en vrijwilligers”, schrijft het ministerie. Het is dan ook belangrijk om niet het wiel opnieuw uit te vinden maar voort te bouwen op wat er al is.  Dat sluit heel goed aan bij mijn motto dat we niet telkens van voor af aan moeten beginnen, maar juist veel meer van elkaar moeten leren.
De missie  van mijn bedrijf luidt:

“Organisaties, gemeenten inspireren, van voldoende informatie voorzien, trainen, zodat zij zelf in staat zijn om gezamenlijk (beter) vorm te geven aan een integrale (keten)aanpak eenzaamheid”

Actieplan eenzaamheid ministerie
Staatssecretaris Van Rijn is met een actieplan eenzaamheid gekomen. Voor de uitvoering heeft hij 900.000 euro beschikbaar gesteld. Coalitie Erbij is betrokken bij de totstandkoming en uitvoering.  In het kader van het project “Versterking lokale aanpak eenzaamheid” biedt Coalitie Erbij in 2015 en 2016 in twintig gemeenten actieve ondersteuning bij de samenwerking aan een integrale aanpak van eenzaamheid.

presentatie workshop "Signaleren en dan..."

“Samen werken aan eenzaamheid. Signaleren en dan…”

Doel is in deze koploperplaatsen te komen tot een goede inbedding van het thema eenzaamheid binnen de bestaande sociale infrastructuur die er in de gemeenten reeds is voor problemen waar kwetsbare burgers mee te maken hebben. Dus ook een goede aansluiting vinden bij  de sociale wijkteams!

 

Op 5 maart kwamen die koplopergemeenten onder leiding van Coalitie Erbij bij elkaar. Ik verzorgde een presentatie van de workshop  ” Samen werken aan eenzaamheid. Signaleren en dan…”  die de koplopergemeenten af kunnen nemen. Gemeenten hebben al belangstelling getoond. Als U geïnteresseerd bent in mijn volledige aanbod, klikt u dan hier.

Geslaagde bijeenkomst
Ik kijk met een goed gevoel terug op de bijeenkomst.  Ik vond het erg leuk kennis te maken met ondersteuningsfunctionaris Maarten de Gouw (Coalitie Erbij) en andere trainers die zich ook net als ik vol hartstocht inzetten voor de strijd tegen eenzaamheid.

Maarten de Gouw (Coalitie Erbij) en ik gaan ervoor!

Maarten de Gouw (Coalitie Erbij) en ik gaan ervoor!

Die middag heb ik het idee geopperd een expertmeeting te organiseren. Om ervaringen te delen en zo mogelijk trainingen op elkaar af te stemmen. Dit met als gezamenlijke doel: eenzaamheid de wereld uit. Dit idee viel in goede aarde.

Ik ga ervoor. Doet u ook mee?

 

 

 

 

 

Mijn eigen bedrijf. Wat een onderneming!

Het eerste blog op mijn nieuwe website. En dan kom ik er natuurlijk niet onderuit om deze te wijden aan mijn nieuwe bedrijf Oldengarm training & advies dat is gespecialiseerd in eenzaamheid en dementie.

Het is nogal een onderneming voor jezelf te beginnen…

Ik hikte er aanvankelijk nogal tegenaan om voor mijzelf te gaan werken. Want wat moet je er wel niet allemaal voor doen wil je het goed aanpakken? Een ondernemingsplan opstellen, inschrijven bij de Kamer van Koophandel, je aanmelden bij de belastingdienst en je boekhouding goed bij houden. En niet te vergeten een goed verkoopverhaal met een aansprekend aanbod.

Dat goede verhaal en aanbod had ik wel. Maar hoe kreeg ik de rest voor elkaar?  Daarom ging ik een jaar geleden eerst maar eens te rade bij mensen die mij al voor waren gegaan. Iedereen verzekerde me er echter van dat het een fluitje van een cent zou zijn en het veel grootser lijkt dan het is.

Ik moest dus gewoon een keer beginnen.

De aanleiding om nu echt tot uitvoering over te gaan was half januari een telefoontje van journaliste Rosa Timmer van het Dagblad van het Noorden. In de wijk Oosterboer – nota bene de wijk waar ik dus woon – was eenzaamheid gesignaleerd.

"Soms duurt een dag wel 48 uur". Bron: Dagblad van het Noorden

“Soms duurt een dag wel 48 uur” (Dagblad van het Noorden)

Ze  wilde graag een achtergrondartikel over eenzaamheid maken.  Ze was getipt dat zij voor dit onderwerp bij mij moest zijn. Naast het geven van de nodige achtergrondinformatie, vertelde ik haar heel enthousiast over mijn nieuwe bedrijf waarop zij mij de vraag stelde: ” Heb je een website waar ik de lezers naar kan verwijzen voor meer informatie?”.

En ik moest haar toen bekennen dat ik geen website had. Haar interview werkte voor mij als katalysator om er nu echt serieus werk van te maken.

Ondertussen is er heel veel gebeurd. Op 6 februari schreef ik mij in bij de Kamer van Koophandel en was mijn nieuwe bedrijf een feit. Ik schakelde een bedrijf uit Meppel in om een officiële website voor mij te maken. En die is nu online! Het bewuste artikel is intussen geplaatst en er heeft zelfs direct al een gemeente contact opgenomen die vroeg om voorlichting over aanpak eenzaamheid aan de sociale wijkteams.

En al die lieve mensen met een eigen bureau die me de afgelopen periode ook nog eens van allerlei goede adviezen hebben voorzien, hadden gelijk. Het lijkt inderdaad veel meer dan het is.  En verschillende van hen willen graag met mij samenwerken.  Dus dat belooft wat voor de toekomst.

En  wie weet zeggen al mijn klanten straks :”Wat een onderneming is dat. Daar hebben we nu echt wat aan!”. En daar ga ik natuurlijk voor. Ik heb er erg veel zin in!