Kerst

Kerst roept bij mij altijd tegengestelde gevoelens op. Aan de ene kant twee weken vakantie en even genieten van lekker “niets” doen. Aan de andere kant een gevoel van weemoed om dierbaren te missen die je juist in die tijd zo graag erbij had willen hebben.

Zo denk ik elk jaar met kerst steevast even terug aan mijn lieve schoonzus die negen jaar geleden op nog vrij jonge leeftijd is overleden. We waren niet alleen familie maar ook hartsvriendinnen die lief en leed met elkaar deelden. We hadden veel met elkaar gemeen. Beiden hadden we graag familie en gezelligheid om ons heen. Aan de andere kant waren we wars van (familie)verplichtingen.

Kerst werd dan ook nooit elk jaar op dezelfde wijze gevierd. Soms hadden we helemaal geen zin in verplichtingen en verkozen we een vakantie in het buitenland. Andere keren maakten we van kerst een groots gezellig culinair festijn waar familie en vrienden van harte welkom waren.

De gasten werd dan een uitgebreide maaltijd voorgeschoteld. Twee onderdelen misten bijna nooit op het menu.

Het door mijn schoonzus in de familie fameus geworden toetsjesbuffet waar de tiramisu nooit ontbrak.

En ik werd vaak overgehaald mijn recept van een met vruchten gevulde kalkoen te bereiden. En we deden heel veel spelletjes samen.

Toen mijn schoonzus in november 2007 aan kanker overleed, kwam in een klap een einde aan die traditie. Iedereen gaat nu met kerst zijn eigen gang. Met of zonder de familie. Wat jammer dat het bij die mooie herinneringen moet blijven.

 

Deze column verscheen op 14 december in de SA!

Wie helpt de mantelzorger?

2015-04-04 13.09.37-1Normaal helpen ze een zieke partner, een ouder, je kind of een vriend of vriendin. Mantelzorgers worden ze ook wel genoemd.

Dat zijn mensen die langdurig en onbetaald zorg verlenen aan hun naaste.

In meer dan tweehonderd plaatsen werden ze in november tijdens de Landelijke Dag voor de Mantelzorg in het zonnetje gezet. In Opsterland gebeurde dat in De Wier te Ureterp waar in de tachtig personen door het Steunpunt Mantelzorg op een super de luxe lunch met theater werden getrakteerd.

Landelijke cijfers geven aan dat een op de vier inwoners mantelzorger is. Die zijn bij lange na niet allemaal bekend bij de gemeente. Ruim twee honderd vijftig hebben zich in Opsterland gemeld bij het steunpunt. Hier kunnen ze in de rest van het jaar ondersteuning krijgen: advies, informatie, deelname aan het mantelzorgcafé of contact met andere mantelzorgers.

Jonge mantelzorgers zijn nog veel minder in beeld dan volwassenen. Mede omdat zij zichzelf niet zien als mantelzorger. Het jongerenwerk heeft hier oog voor, maar het is ook belangrijk dat andere instanties, zoals de scholen, hier aandacht aan besteden.

Mantelzorgers hebben het namelijk niet zo gemakkelijk. Een op de zeven personen voelt zich overbelast. Ruim veertig procent is extreem eenzaam. Extra steun voor mantelzorgers is dan ook geen overbodige luxe.

Zo is door Timpaan Welzijn in de gemeente Opsterland een project Samen Zorg gestart. Er kunnen straks verschillende vrijwilligers worden ingezet om de mantelzorger in de thuissituatie een steuntje in de rug te geven. Mantelzorgers hebben zelf aangegeven hier behoefte aan te hebben. Ik ben benieuwd of er een antwoord op hun vraag komt.

Deze column verscheen 16 november 2016 in de Sa!