Niemand wil vergeten worden

2015-04-04 13.09.37-1Laatst werden we opgeschrikt door het bericht dat in Meppel een overleden man van 70 jaar was gevonden. Hoogstwaarschijnlijk was hij al vier maanden dood.
Vorig jaar werd in diezelfde gemeente een vrouw gevonden die twee weken levenloos in haar haar huis had gelegen.

Vaak wordt gedacht dat dit soort incidenten alleen in de grote steden in het westen voorkomen, maar dat blijkt al lang niet meer het geval te zijn. Volgens de politie komt het regelmatig voor, maar het komt niet altijd in het nieuws. Uit een inventarisatie van de GGD in 2014 bleek dat elk jaar minimaal 36 doden langer dan twee maanden onopgemerkt in huis liggen.

Onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau wees onlangs uit dat het sociaal isolement ook bij ouderen op het platteland voorkomt.

Heeft de maatschappij hierbij een taak?
Bijzonder Hoogleraar ‘Empowerment van Kwetsbare Ouderen’ Anja Machielse die jarenlang onderzoek doet bij ouderen die geïsoleerd leven, geeft aan dat de ouderen die zij interviewde niet zo zeer bang waren om dood te gaan, maar zij maakten zich wel zorgen dat er niemand bij zou zijn. Hulpverleners kunnen een vertrouwensband met de zonderlingen opbouwen, stelt Machielse.

In een interview met het Algemeen Dagblad op 11 maart 2014 zegt zij hierover:

“Zolang ze niet te opdringerig zijn en het leven van deze mensen niet willen veranderen. De meeste geïsoleerden hechten grote waarde aan een contactpersoon. Als er maar één iemand is die weet dat ze bestaan, die weet hoe ze heten. Dat is vaak genoeg voor deze mensen”.

Volgens Machielse moeten we weer toe naar een samenleving waar we meer op elkaar letten. Zowel van de kant van de hulpverlener als door de omwonenden.

Maar hoe pak je dat op?
In Rotterdam heb je het plan “Voor mekaar” met de actie “Ik laat je niet alleen” en de lief-en leedstraten. In Opsterland heb je de integrale aanpak eenzaamheid, de dorpssteunpunten met de (vrijwillige) “meitinkers” die bij lief en leed de mensen bezoeken , de voorlichtingscampagnes tegen eenzaamheid en de telefooncirkels. Er zijn vast wel andere ideeën. Ik hoor het graag.

Deze column verscheen 27 april in de Sa!